Terug in NL met autopech

Ik ben weer terug in NL met autopech uiteraard. De heenreis was een ramp en terug ging ook niet vlekkeloos. Maar veilig thuis gekomen in 1x dit keer.

Zo, ik ben weer terug in het platte land. De witte bergen heb ik ingeruild voor de groene polders. Ik was wel even gespannen omdat de heenreis me zoveel moeite heeft gekost door autopech, lees er hier meer over: Autoproblemen.

Uiteindelijk heeft mijn gele bus me thuis gebracht, alhoewel het niet helemaal zonder problemen ging. Terug in NL en autopech

Dinsdag heb ik met mijn skischool afgerekend, ik was heel blij met mijn zelfgemaakte urenbriefje op de iPhone. De skischool had een rekenfoutje gemaakt met de uren en kwam op 14 uur minder uit dan ik. Ik kon voorkomen dat me 140 euro door de neus werd geboord.

Met een dik pak geld ging ik op stap, nog even een laatste biertje drinken in de Gogola Bar, daarna reed ik met alle skispullen uit Hochfügen reed ik naar om thuis nog het één en ander in te pakken. Uiteindelijk zag mijn hoekje in de kamer er erg leeg uit toen alles in de bus lag.

Drie maanden heb ik hier geslapen en met één tot vier kamergenoten de gezelligheid gedeeld. Het is altijd grappig om te zien dat je een hoop spullen nodeloos hebt meegenomen. Men neemt toch altijd teveel mee. Alhoewel, ik heb vrijwel alle kleren gedragen die ik had meegenomen.

Mijn collegae waren allemaal in de Pizz Pub in Fügen en ik reed er naar toe om nog een laatste drankje te drinken en wat te eten in het Kohlerhof. Een paar mensen heb ik helaas niet meer gezien, maar diegene waar ik het meest mee ben opgetrokken namen de tijd om afscheid te nemen. Het was erg lief dat bijna iedereen me liever niet zag gaan. Traditioneel, alhoewel je van twee keer niet direct een traditie kan spreken, at ik een Buffalo Chicken Wings en na nog twee cola’s in de kroeg stapte ik in de auto.

mijn verlaten hoekje

Sommigen raadden het af om nog zo laat te vertrekken, het was intussen 22:00. Maar ik wilde weg en liever in de rustige tijd voorbij München zijn. Daarbij had ik mijn dekbed mee en kon dus op de achterbank bijslapen als het nodig was.

Na 320 km zocht ik een tankstation op, nam plaats tussen de vrachtwagens, kroop op de achterbank en viel al snel in slaap. Af en toe werd ik wakker door voorbij razende vrachtwagens op de snelweg nog geen 50m van me vandaan.

Met mijn koptelefoontjes in was dat al snel opgelost. Uiteindelijk heb ik geslapen van half twee tot half acht om weer achter het stuur te gaan zitten en de resterende 676km te rijden.

Rond 10:00 werd het tijd voor een kleine pauze en wat te eten. Toen ik terug liep naar de auto viel me al gauw olievlekken onder mijn auto op. Lekt hij dan toch nog olie? Ik heb de garage Auto Rieser nog gevraagd daar op te letten en ze hadden ook wat reparaties verricht. Ik peil mijn olie en zie dat hij net onder het minimum staat.

Mopperend pak ik mijn olie bus en gooi er wat olie bij. Mijn motor ziet er ook roetzwart uit, (afgewerkte) olie zwart dus. Terwijl ik mijn oliepeil goed in de gaten houd rij ik helemaal terug naar Nederland. Vlak voor mijn bestemming, net voorbij Haarlem, kom ik toch nog even in de file. Het is uiteindelijk 16:15 als ik in Alkmaar aan kom.

Vanochtend heb ik mijn bus uitgepakt en eens gekeken naar de motorruimte. Als je olie als het bloed van een auto ziet, dan is het werkelijk een bloedbad. Dinsdag gaat hij weer naar de garage, voor het laatst?

Meer gele bus posts

Hieronder al mijn verhalen die ik heb geschreven in en over de gele bus, mijn eerste T3.

Geef een reactie