Mijn versnellingsbak was wat ruim op de flenzen helaas. Klaas, die mijn bus klaar maakt voor de Subaru, voelde er aan en ik moest er naar laten kijken. Ik belde naar mijn vertrouwde adres Tonnie Vos, helaas kwam het daar niet uit. Zo kwam ik bij René Vis uit waar ik eerder al eens mijn 1.9D heb laten nakijken. Hierbij een eerste blik in de versnellingsbak.
Ter plekke zag René al dat een tandwiel gebroken was en gebeurt vaker. Je kan dan nog steeds schakelen en geen grote brokken zullen tussen de andere tandwielen komen, maar het schakelt wel wat lastiger. Als alle drie de stukken breken dan kan je wel stil komen te staan.
Mijn tandwiel was de tweede foto, je ziet daar afgeronde hoeken. In de derde foto zie je de tandwielen zoals ze uit de fabriek komen, met 90 graden hoeken. Die laatste is wat gevoeliger voor scheuren en barsten. Dat de mijn met ronde hoeken stuk is gegaan kan betekenen dat mijn bak aardig mishandeld met schakelen.
Het tandwiel op z’n plek Mijn tandwiel Origineel van VW
GoWesty heeft een hoop artikelen en zo ook schrijven ze iets over deze gefreesde tandwielen. Hieronder is dan ook hun plaatje. Lees vooral het artikel; Transaxle Sudden Death Syndrome in Vanagons.
René heeft alles schoongemaakt en het is weer roestvrij. Hieronder zie je de onderdelen van de sper-bediening. Deze was ook vrij vast geroest. Nu is het weer schoon en gangbaar. Het veertje heeft nog genoeg veerkracht om de sper uit te schakelen als de bediening stopt.
De onderdelen in de ‘poetsbak’
Mijn flenzen bleken wel iets ruim te zijn, maar gelukkig was het niet de as. Dus dat zat er strak in. De speling die Klaas voelde bleek te komen door verkeerde montage. De flenzen zitten met hun spie banen over de as. Deze wordt dan geborgd met een plaatje die licht konisch is. Doe je hem verkeerd om dan spant hij de flenzen niet tegen de bak aan. Weer wat geleerd.