Mijn eerste T3
De gele bus was mijn eerste T3 en niet de laatste. Ik kwam bij dit exemplaar omdat Mercedes bussen te duur waren en ik heel graag een wegenbelasting vrij busje wilde hebben. Wegenbelasting was toen belangrijk en toen dit werd afgeschaft keek ik nog eens kritisch en uiteindelijk bleek de bus qua carrosserie erg slecht te zijn. Dit is het einde van mijn gele bus, die uiteindelijk op een oud-ijzer berg belandde. Dit deed wel een beetje zeer.
Toch een hoop beleefd
Met deze bus heb ik al met al een hoop beleefd en een hoop plezier mee gehad. Ik ging er mee naar Oostenrijk en het ging steeds maar weer fout op de heenweg. Ik hing er een andere motor in, een 1.9D, en uiteindelijk heb ik er nog redelijk mee gereden. Ik sliep er regelmatig in omdat ik weer bij mijn ouders woonde en heb mijn eerste wildkampeer momenten er mee gehad. Jammer dat hij weg is, tijd voor een nieuw hoofdstuk met mijn grijze bus.
Hier had ik hem geïntroduceerd in een blog-post: Nieuw busje: een gele VW T3
Ik op instagram 
bij mijn ouders
Motorproblemen
Na wat problemen ontstond er een heel opknap-traject:
de motor is vervangen en de versnellingsbak is aangepast op de motor en gereviseerd. Ik kocht een compleet multivan interieur en toen de regering besloot wegenbelasting op mijn bus terug te brengen ging ik toch verder kijken naar een andere auto. De onderstaande verhalen gaan dus over een auto die er niet meer is.
Hij was zijn carrière begonnen als een blauw aannemers busje met een 1700cc Diesel. Daarna hebben een aantal jongens van een band hem omgebouwd naar een 1600cc Diesel uit een Volkswagen Golf. Ze waren niet heel goed in het opknappen. Tijdens de reis naar Barcelona, waarvoor ze de bus hebben gekocht, hebben ze nog veel gesleuteld en zo zijn ze wel weer terug gekomen. Op de zijwand van de bus staan allerlei teksten waar in ieder geval twee een hint gaven naar autoproblemen.
Na een grondige beurt waarbij de binnenkant van het motortje helemaal ontdaan is van vloeibare pakking ben ik er mee naar Oostenrijk gereden. Dit ging niet helemaal zonder slag of stoot zoals je hier kan lezen: Autoproblemen en Terug in NL en autopech.
Eenmaal terug kwam uit Tirol was ik het zat, had ik wat tijd over, ik was werkloos, mijn relatie verliep moeizaam dus ben ik aan een langdurig opknap proces begonnen. Je kan de voortgang op hier volgen.
Het to-do lijstje
Nieuw motorblok plaatsen
De oude lekt olie en is maar een 1600cc.
Lees er hier meer over.
Resultaat: Klaar!
Versnellingsbak verbeteren
Deze moet meer uit de 1900cc halen.
Lees er hier meer over.
Resultaat: Klaar!
Interieur opknappen
De oude troep er uit, slaapbank er in.
Lees er hier meer over.
Resultaat: Gestaakt…
En nog wat extra actie puntjes waar ik uiteindelijk niet aan toe ben gekomen.
- Draadboom vervangen/uitbreiden met een huishoudnet – gestaakt…
- Buitenkant opknappen, zoals ontroesten en spuiten – vervallen…
Het einde
Aan alles komt een einde, zo ook aan de gele bus. Vanwege de mogelijke plannen in 2014 om wegenbelasting vrijheid op te heffen werd het ineens heel onaantrekkelijk om een oldtimer op diesel te hebben. De carrosserie is heel slecht en het zou veel energie en geld kosten om hem knap te krijgen. Verkopen gaat niet omdat niemand met de belasting plannen geld in een oude bus wilt investeren. Daarom heb ik besloten hem te slopen en onderdelen te verkopen en te gebruiken voor het opknappen van de groene DoKa.
Eind oktober 2013 werd het restant van het karkas weg gegooid bij een oud-ijzer boer. Het deed toch wel een beetje pijn, in de korte tijd hebben we een hoop dingen samen meegemaakt.
